Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

7.Stratfor-ի աշխարհաքաղաքական վերլուծությունը 2015-2025-ին

7.Stratfor-ի աշխարհաքաղաքական վերլուծությունը 2015-2025-ին
10.02.2016 | 11:10

ԱՄՆ


ԱՄՆ-ի տնտեսությունը առաջվա պես կազմում է համաշխարհային տնտեսության 22 %-ը: ԱՄՆ-ը շարունակում է գերիշխել ծովում և ունի միակ նշանակալից միջմայրցամաքային բանակը: ԱՄՆ-ի ուժի աճի շուրջ է կառուցված արդի միջազգային համակարգը, և մենք կարծում ենք, որ այդպես էլ կշարունակվի առանց խոչընդոտների: ԱՄՆ-ի գլխավոր առավելությունը փակությունն է: ԱՄՆ-ը արտահանում է ՀՆԱ-ի ընդամենը 9 %-ը և այդ արտահանման 40 %-ը գնում է Կանադա և Մեքսիկա: ՀՆԱ-ի միայն 5 %-ն է ենթակա գլոբալ պահանջարկի տատանումներին: Եվրոպայում, Ռուսաստանում և Չինաստանում աճող քաոսի պայմաններում ԱՄՆ-ը կարող է իրեն թույլ տալ արտահանման կեսը կորցնել՝ վիթխարի ծավալ, բայց նույնիսկ այդ կորուստը լիովին լուծելի հարց է: Ներմուծման պրոբլեմներից ևս ԱՄՆ-ը լիովին հուսալի պաշտպանված է: Ի տարբերություն 1973-ի, երբ արաբական նավթի էմբարգոն զգալիորեն խարխլեց ամերիկյան տնտեսությունը, հաջորդ տասնամյակ ԱՄՆ-ը մտավ իբրև էներգիայի խոշոր արտադրող: Թեպետ որոշ հանքանյութեր բերվում են NAFTA-ի սահմաններից դուրս տարածքից, իսկ որոշ արդյունաբերական ապրանքներ երկիրը գերադասում է ներմուծել, առանց այդ ամենի հնարավոր է ապրել, հատկապես եթե հաշվի առնենք սպասվելիք արդյունաբերական արտադրության աճը Մեքսիկայում՝ Չինաստանից արտադրական հզորությունների հեռանալուց հետո: Համաշխարհային ճգնաժամից ԱՄՆ-ը շահած դուրս եկավ: ԱՄՆ է հոսում գլոբալ կապիտալը՝ փողը, Չինաստանից, Եվրոպայից, Ռուսաստանից հեռացողները գալիս են ԱՄՆ՝ իջեցնելով տոկոսադրույքը և աշխուժացնելով բաժնետոմսերի շուկան: Ինչ վերաբերում է հավերժական վախին, որ ամերիկյան շուկաներից կհեռանան չինական փողերը, դա, միևնույն է, տեղի է ունենալու, բայց դանդաղ՝ ինչքանով չինական տնտեսության աճը կդանդաղի, իսկ ներքին ներդրումների ծավալը կմեծանա: Կտրուկ հեռանալը հնարավոր չէ՝ փող ներդնելու ուրիշ տեղ պարզապես չկա: Բնական է, որ հաջորդ տասնամյակում աճը և շուկաները կտատանվեն, բայց ԱՄՆ-ը կմնա համաշխարհային ֆինանսական համակարգի կայուն կենտրոն: ԱՄՆ-ը անցած դարում մտահոգված էր եվրոպական հեգեմոնիայի վտանգով, հատկապես Ռուսաստանի ու Գերմանիայի հնարավոր դաշինքով կամ այդ երկրների՝ միմյանց նվաճելով: Այդպիսի դաշինքը, ավելի քան որևէ այլ միություն՝ գերմանական կապիտալի ու տեխնոլոգիաների և ռուսական ռեսուրսների ու աշխատուժի միավորումով, կարող էր վնասել ամերիկյան շահերին: Առաջին, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմների, սառը պատերազմի շրջանում ԱՄՆ-ին հաջողվեց կանխել այդ դաշինքի ի հայտ գալը: ԱՄՆ-ը փորձելու է ստեղծել դաշինքների համակարգ, զուգահեռ ՆԱՏՕ-ին՝ Մերձբալթիկայից մինչև Բուլղարիա՝ ներգրավելով հնարավորինս շատ երկրներ: Միության մեջ կփորձեն ներգրավել Թուրքիային և տարածել Ադրբեջանի վրա: Այդ երկրներ սպառնալիքներին համարժեք զորքեր կուղարկվեն: Դա կդառնա առաջին տասնամյակի գլխավոր բովանդակությունը: Երկրորդ կեսին Վաշինգտոնը ուժերը կկենտրոնացնի, որ խուսափի միջուկային աղետից՝ Ռուսաստանի մասնատումից հետո: ԱՄՆ-ը չի ներքաշվի եվրոպական պրոբլեմների լուծման մեջ, չի կռվի Չինաստանի հետ և հնարավորինս քիչ կխառնվի մերձավորարևելյան գործերին:


Հ.Գ. Այսինքն՝ ՈՒկրաինայի ճգնաժամը ի հայտ եկավ, որպեսզի չկայանա Եվրամիության և Ռուսաստանի դաշինքը, որպեսզի Վանկուվերից Վլադիվոստոկը մնա սոսկ մեծ ծրագիր, բայց՝ սոսկ ծրագիր: Գերմանիայի ու Ռուսաստանի հարաբերությունները ընդամենը մի քանի տարի առաջ և հիմա՝ համեմատեք և կստանաք պատասխանը, թե ինչու ի հայտ եկավ ԵԱՏՄ-ն և ինչու էր այդքան կարևոր, որ Հայաստանը չգնա դեպի ԵՄ, այլ մնա կցված Ռուսաստանին: Անվտանգության ապահովումը տնտեսական դաշինքում միֆ էր, միֆ էր և է տնտեսական շահավետությունը: Կա գլոբալ խաղ, որի հետ խաղ չես անի: Եվ, այնուամենայնիվ, քաղաքականությունը սքանչելի է նրանով, որ հարափոփոխ է ու անկանխատեսելի: Համենայն դեպս՝ Stratfor-ի կանխատեսումներից մեկը, որ ԱՄՆ-ը հնարավորինս հեռու կմնա մերձավորարևելյան գործերից, արդեն հերքվում է՝ ոչ միայն ԱՄՆ-ը ընդարձակում է իր ռազմական ներկայությունը Սիրիայում: Ընդհանրապես՝ Stratfor-ի վերլուծությունների հիմքում ոչ թե իրականության կանխատեսումն էր, այլ՝ ծրագրումը:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1889

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ